Eenzaam

E 022100
A x02220
B x24442
D xx0232

E A B E
Jij zit tegenover mij en kijkt mij aan en vertelt me dat de vlam is uitgegaan
A B E
Omdat ik niet deed wat jij wel van me wou, niet de dingen zei die jij graag horen zou
A B E
Je verwijt me dat ik jou nooit echt begreep, omdat ik niet met jou favourieten dweep
A B E
Ik weet dat je mooi en welgeschapen bent, maar de buitenkant daar raak je aan gewend
A B E
Nu heb jij de glans nog van de jeugd, en ik vind dat ik je zien moet als een deugd
A B E
Maar na de lente raakt een boom zijn bloesem kwijt, en de mens zijn schoonheid na verloop van tijd

Solo
E A D A B E

A B E
‘k heb je zonder dat je ’t wist geobserveerd, en na weken heb ik langzaam aan geleerd
A D A B E
Dat je ondanks dat je zoveel mensen kent, net als ik toch soms ontzettend eenzaam bent
A B E
Luister even naar wat ik je zeggen wou, voor dat ik het straks dan toch weer voor me hou
A D A B E
‘k weet niet of het er voor jou nog iets toe doet, misschien kennen wij elkaar wel niet zo goed
A B E
Dat je weggaat is je recht maar wees niet kwaad, weet dat jij een grote leegte achterlaat
A D A E
’t doet me meer dan ik je zeggen kan verdriet, ‘k zal je missen ook al denk je dan van niet

Solo
E A D A B E

A D A B E
Als je tijd hebt, sta nog even bij me stil, omdat ik een soort van foto maken wil
A D A B E
Die geetst wordt met een scherp gepunte stift, en jou beeld voor altijd in mijn hersens grift
A D A B E
Zodat later als ik oud zal zijn en traag, maar het leven beter door heb dan vandaag
A D A B E
Ik mijn ogen sluit en oproep uit mijn geest, jou portret zoals je vroeger bent geweest
A D A B E
Nou vaarwel mijn lief, het ga je verder goed, ik weet zelf nog niet hoe ik nu verder moet
A D A B E
Kom weer terug wanneer je honger hebt of pijn, de stad is groot genoeg om eenzaam in te zijn

Solo
E A D A B E