Simmerliet

(De Kast & Rients Gratema & Piter)

Fryslí¢n do libbest, do libbest as in hert,
gjin dei dat ik net even oan dy tink.
Der baarnt in fjoer yn my, in libbenslang ferlet,
dy te rí»ken, dy te sjen dyn taal te hearren,
myn byld fan dy is noch net skansearre:
dyn wide loften, de sinne op it waad,
boerepleatsen yn it beammeskaad,
de í¢lde toer dy't tolve oere slacht,
de fiere lí»den yn'e stille nacht.
Fryslí¢n do libbest, do libbest yn myn hert,
al bin ik fier fan dy, ferjit my net,
Fryslí¢n ferjit my net.

Bin ik werom dan fyn ik op'e taast de paden
As ik werom bin stiet de flagge op'e toer
Bin ik werom dan stiet it fee te pronkjen
As ik werom bin giet dat nijs as diggelfjoer

Bin ik werom dan sjoch ik al myn í¢lde freonen
As ik werom bin rint it libben út'e hí¢n
Bin ik werom dan wol ik feesten fiere
As ik werom bin leit it hea wer op it lí¢n

Nederlands:

Friesland je leeft, je leeft als een hart,
er gaat geen dag voorbij dat ik niet even aan je denk.
Er brand een vuur in mij, een levenslange behoefte,
jou te ruiken, je te zien, je taal te horen,
mijn herinnering aan jou is nog niet vervaagd:
je mooie lucht, de zon op het wad,
boerderijen in de schaduw van de bomen,
de oude toren die twaalf uur luidt,
de verre geluiden in de stille nacht.
Friesland je leeft, je leeft in mijn hart,
al ben ik ver weg van jou, vergeet mij niet,
Friesland vergeet mij niet.

Ben ik terug dan vind ik op de tast de paden
Als ik terug ben staat de vlag op de toren
Ben ik terug dan staat het vee te pronken
Als ik terug ben gaat dat nieuws als een lopend vuurtje

Ben ik terug dan zie ik al mijn oude vrienden
Als ik terug ben loopt het leven uit de hand
Ben ik terug dan wil ik feesten vieren
Als ik terug ben ligt het hooi weer op het land