Vallen en weer opstaan

Ik neem een pijl en span mijn boog
Ik adem in en sluit één oog
En schiet tot ver voorbij mijn dromen
Want ik mik altijd veel te hoog
Of was 't de Hemel die bewoog
Toen ik wat dichter wilde komen
Het kan altijd net iets beter zijn

Geef mij een arm, ik neem een been
Ik ben in wezen schizofreen
Het één tot hinder van een ander
Fel overtuigd schreeuw ik het één
Waarna ik het meestal weer meteen
Vol twijfel mijn mening weer verander
En als ik dan vol overmoed
Het putje in de weg begroet
Dan blijkt het plots een diepe ravijn
Iets is vaak anders dan het lijkt te zijn

Ik raap de scherven van de grond
En bouw weer op wat er ooit stond
Het gaat om vallen en weer opstaan
Want hier gaat alles omgekeerd
Je moet eerst doen voordat je leert
Het gaat om vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan

Mijn brein is hopeloos verward
Ik denk alleen nog met mijn hart
Wat ik ook doe, het moet maar kloppen
Maar wit bestaat niet zonder zwart
Hier heeft elk einde weer een start
Ik loop een race die nooit zal stoppen
En als ik dan veel verderop
Het zand weer uit mijn schoenen klop
Dan sta ik plots te midden een woestijn
Iets is vaak anders dan het lijkt te zijn

Ik raap de scherven van de grond
En bouw weer op wat er ooit stond
Het gaat om vallen en weer opstaan
Want hier gaat alles omgekeerd
Je moet eerst doen voordat je leert
Het gaat om vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan

Ik raap de scherven van de grond
En bouw weer op wat er ooit stond
Het gaat om vallen en weer opstaan
Want hier gaat alles omgekeerd
Je moet eerst doen voordat je leert
Het gaat om vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan
Vallen en weer opstaan